Nadat we via de weg langs het water het restaurant gevonden hebben en verbaasd zijn over de interessante ligging onder in een appartementencomplex, vallen we in katzwijm bij het zien van het fenomenale uitzicht. De Ertepeller ligt op het ‘drie-rivieren-punt’, monumentale panden van Dordrecht sieren de horizon, de stapelwolken trekken voorbij en schepen glijden langs.

,,Tijdens een avondje voetbal kijken bij vrienden een stukje verderop hier in Papendrecht kwam deze locatie ter sprake; waarom stond zo’n enorme ruimte al zolang leeg? Het plantte een idee in mijn hoofd, maar ik wilde het niet alleen doen. Ik dacht meteen aan Arjan, die heb ik gebeld en die zag het ook zitten’’ legt Mark uit. Voetbal blijkt een rode draad. ,,Toen we de eerste bezichtiging hadden van het pand, speelde Nederland tegen Spanje, dat weet ik nog goed.’’

De eigenaren van restaurant de Ertepeller, Mark van den Berg (34) en Arjan Kuipers (35), gingen zo’n zeven jaar geleden met elkaar het avontuur aan. ,,We kennen elkaar van de middelbare school, komen beiden uit de buurt. Daarna heb ik de hotelschool in Maastricht gedaan, Arjan had sindsdien in verschillende topkeukens gestaan. Onze levens kruisten elkaar steeds weer.’’

In de zeven jaar is het concept iets veranderd. ,,Van een wijnbar en bistro hebben we het teruggebracht naar één concept, zo hebben we minder personeel nodig, we hebben meer focus én veel minder waste.’’

Alle zintuigen

De eetzaal is chic, met vloerbedekking, linnen tafelaankleding en comfortabele suède fauteuils. Er ligt post van de chef op tafel, een enveloppe met daarin de uitleg van het Tastingmenu: Silver & Gold. Nu we er toch zijn, wij gaan voor goud. Vier amuses en zes gangen.

Elke amuse is een plaatje om te zien en een genot voor de smaakpapillen. De gastheren- en dames van de avond zijn professioneel maar ongedwongen, wát een leuke club mensen. ,,De service hoeft niet zo stijfjes, dat zit niet in mij, niet in ons.’’

De zon kruipt achter de wolken en wij beginnen aan de vierde amuse. Waarbij een koud handdoekje geserveerd wordt, met de geur van appel. Het past perfect bij de frisse hap van huisgerookte paling en vlierbloesemsorbet. Hier proef je met álle zintuigen.

Het voorgerecht bereikt onze tafel. Een terrine van ganzenlever met bereidingen van kersen. ,,Kersen zijn niet lang in het seizoen, daarom maken we er ieder jaar iets verrassends mee. Dit keer lijkt het op een kers, maar is het wat anders, met een toefje bladzilver.’’ Indrukwekkend.

‘Gedurfd en... geslaagd!’

Er wordt huisgemaakt brood geserveerd bij elke gang. ,,Met een proeverij van verschillende boters.’’ De wijnen bij de gerechten zijn passend. ,,Maar bij de volgende gang laat ik je ook een sake proeven.’’ Gedurfd en... geslaagd!

De rode mul, coquilles en kalf die volgen zijn even verrassend. De chef en zijn team hebben duidelijk plezier in wat ze doen. De chef zelf komt naar de tafel om het dessert toe te lichten: ,,Omdat je al zoveel smaken en indrukken moet verwerken, sluiten we altijd fris af.’’ Het nagerecht van komkommer, meloen en geitenyoghurt is inderdaad precies wat we nodig blijken te hebben.

Naast dat de gerechten een onuitwisbare indruk maken, zijn de sfeer en de hartelijkheid van beide mannen en hun team de kers (met bladzilver) op de taart. Met deze editie van Over de Tong was een katern te vullen aan smaak en beleving, wellicht uitwijken naar de voetbalpagina voor een keer? Kan best met zo’n score.